Als er iets is dat zelfbeeld, opvoeding en relaties gemeen hebben met elkaar, dan is dat de hechting.
De manier waarop wij naar onszelf kijken, hoe we in onze relaties staan in verhouding tot onze partner, onze partnerkeuze en welke opvoedingsstijl wij hanteren.
Wat is hechting?
We hebben allemaal een uniek hechtingssysteem. Je kan binnen hetzelfde gezin, als broer en zus bijvoorbeeld, beide op een andere manier gehecht zijn omdat voor elke persoon de omgeving waarin je opgeroeid anders ervaren wordt. Ja ook binnen hetzelfde gezin. Je heb je eigen karakter, je bent de oudste, jongste, de middelste of misschien het enigste kind binnen het gezin en dit speelt mee in de manier waarop je omgaat met verbinding tegenover jezelf en later in je partnerkeuze en hoe jij in een relatie staat met jouw kinderen. Ook wanneer je op jonge leeftijd ingrijpende gebeurtenissen hebt meegemaakt, een scheiding, postnatale depressie hebt gehad, verlies van een belangrijke zorger of één van je ouders,... heeft dit mede een impact hoe jij als unieke persoon deze omstandigheden hebt verwerkt of er later mee zult omgaan.
Wij hebben allemaal een bepaalde hechting, die te herleiden valt naar 4 verschillende hechtingsstijlen, veilig of onveilig angstig, onveilig vermijdend of onveilig angstig-vermijdend. Mochten we als mens elk perfect aan 1 soort hechtingsstijl voldoen, dan hadden we eveneens voor elk probleem een kant en klare oplossing. Maar zo simpel is het allemaal niet.
We krijgen een groot deel van de hechting mee vanuit de opvoeding die zich afspeelt tijdens de prille kindertijd. Meer bepaald in de eerste drie levensjaren. Hechting staat voor de band tussen kind en ouder(s) of zijn belangrijkste aanwezige zorgers. In de jaren 1950, werd dit vastgesteld door de Britse Psychiater John Bowlby.
Hechting kent twee belangrijke overlevingssystemen die de basis vormen van ons zelfbeeld en hoe we in contact staan met de anderen en voor een groot stuk ons levenskwaliteit bepalen. We hebben deze wee waardevolle overlevingssystemen nodig om een veilige hechting te ontwikkelen. De meest bekende en die wij ook snel koppelen aan opvoeding is het fysieke overlevingssysteem, namelijk dat gericht is op het krijgen van onderdak, slaap en voeding om te overleven. De tweede die zeker even waardevol is maar minder in de spotlight wordt gezet is het emotioneel overlevingssysteem. Intimiteit, troost, veiligheid en geborgenheid.
Een baby die huilt geeft op zijn manier aan wanneer hij honger heeft, zich alleen voelt, angstig is, pijn ervaart of moe is, om duidelijk te maken dat hij nood heeft aan iets. Aan voeding, nabijheid, troost, affectie, warmte of om zich veilig en geborgen te voelen. Het hechtingsproces wordt tijdens deze prille leventje al in gang gezet. We slaan op in onze hersenen hoe we aan onze noden kunnen komen als baby en op welke manier deze wel of niet worden ingevuld. De blauwdruk krijgt zijn eerste aftekening die de rest van onze relaties mee zal bepalen. We spreken dus van een veilige basis wanneer kinderen zich veilig voelen bij hun moeder en/of vader.
Maar de leefomstandigheden waarin je opgroeit binnen je gezin spelen hier eveneens een belangrijke rol. Leef je als ouder in onzekere, stressvolle omstandigheden met mogelijk financiële of bijkomstige mentale of fysieke zorgen, dan zal de interactie die je hebt met jouw kind ook daardoor meestal onbewust beïnvloed worden.
En ook het aangeboren karakter van je kind speelt mee hoe jij als ouder in contact staat met je kind. Ik mag mezelf echt gelukkig prijzen dat ons zoontje een makkelijk kind is. Hij heeft een goed slaap en eetpatroon, is een opgewekt en blij kind, lacht veel, speelt graag, ontdekt alles op zijn eigen tempo. Hij is 14 maanden oud en ik kan zeggen dat het aantal keren wij zijn opgestaan omdat hij ‘s nachts huilde, beperkt is. Hij is heel toegankelijk, maar heeft ondertussen ook zijn eigen willetje laten zien.
Ik hoor in mijn praktijk vaak van ouders dat ze met hun handen in het haar zitten en hun kind een heel moeilijke slaper en/of eter is. Wanneer je voortdurend moet raden naar de reden waarom je kind huilt, trachten ouders vaak eigen manieren te ontwikkelen om enerzijds zichzelf staande te houden en anderzijds contact te houden met het kind.
Ook dit speelt mee met hoe je in verbinding staat met je kind. Slaag je er als ouder in, om desondanks deze onwetendheid, om te kunnen gaan met jouw kind zijn signalen op een gepaste, attente en begripvolle manier, dan leg je de basis voor een veilige hechtingsstijl.
Een veilige hechting en sterke verbinding met je kind staat volledig los van het feit of het nu gaat over een alleenstaande ouder, pleeg of plus ouder, homo of lesbisch koppel. Wanneer het de wil is van de mama(‘s) of de papa(‘s) om de opvoeding van hun kind bewust en zonder gevoel van verplichting op te nemen, met andere woorden onvoorwaardelijke liefde, bepaald dit een sterke hechting en verbinding met je kind. Dit is de basis om op latere leeftijd empathie en emotionele intelligentie te ontwikkeld.
Wanneer er twee ouders aanwezig zijn tijdens de opvoeding zijn ze beide verantwoordelijk om met hun kind dagelijks bezig te zijn. Hiermee bedoel ik dat beide partners een evenwaardige rol hebben tijdens de opvoeding. Zo groei je samen als ouders en als gezin. En zeker niet onbelangrijk, je bent niet alleen mama en papa je bent ook partners. Het is belangrijk om een balans te vinden tussen deze levensrollen. Je staat er niet alleen voor wanneer de opvoeding zwaar begint door te wegen. En voor de ene persoon is 2 onderbroken nachten zwaar, voor de ander een maand. Er bestaat geen schema voor wanneer jij de opvoeding als zwaar aanvoelt. Het gaat er wel om wat je met jezelf en/of als partner ermee doet als je het zwaar hebt. Leer jezelf hier alert en bewust van te zijn. En neem voor jezelf of als koppel een pauze. Breng je kind naar een vertrouwelijke persoon uit de omgeving of vraag een babysit. Ga iets doen dat de spanning kan ontladen en zoek uit wat jouw zuurstof geeft om verder te gaan. Blijf je vastzitten en geraak je niet uit een zware periode, zoek dan professionele hulp zoals een gezinscoach of kindertherapeut.
Wil je graag meer weten over hoe je meer verbinding en een veilige hechting aan je kind kan geven, boek een losse sessie in online of in de praktijk bij diensten.
Wil je meer verdieping in jouw ouderschaps- DNA zodat jij zelf inzicht krijgt waarom je op een bepaalde manier reageert op je kind en zo je kind ook beter leert begrijpen? Boek dan kennismakingsgesprek via onderstaande button.
Comments