top of page
Zoeken

"Je Innerlijk Kind helpen: de volgende stap in Persoonlijke Groei"

Foto van schrijver: BiekeBieke

Bijgewerkt op: 23 jan


Als volwassenen blijven we ons ontwikkelen, maar onderweg botsen we vaak op uitdagingen die we niet goed kunnen verklaren. Deze uitdagingen komen vaak voor tussen de leeftijd van 30 en 45 jaar. We ervaren een gevoel van vastlopen, alsof bepaalde aspecten van ons leven ons niet meer dienen, maar we weten niet precies waarom. Hier zijn drie herkenbare voorbeelden van situaties waarin je vast kunt lopen:

1. In je relatie voel je dat je jezelf niet kunt zijn, alsof je voortdurend bezig bent de ander tevreden te houden en je eigen behoeften opzij zet om de verbinding te behouden.

2. Op je werk haal je geen voldoening meer uit wat je doet, maar je blijft doorgaan uit plichtsgevoel of angst voor verandering, ook al weet je dat je niet meer op je plek zit.

3. Je hebt moeite met het aangeven van je grenzen, zowel privé als professioneel, uit angst dat anderen je zullen afwijzen of verlaten als je voor jezelf opkomt en “nee” zegt.


Herken je jezelf in deze situaties? Hoe ga jij hiermee om? Vind je het lastig om voor jezelf te kiezen of je emoties te uiten? Deze vragen kunnen je helpen om stil te staan bij jouw patronen.



Overlevingsmechanismen: wat betekent het om "getriggerd" te worden?


Deze patronen zijn vaak de onbewuste erfenis van ons innerlijk kind. Als kind leerden we onszelf aan te passen aan de verwachtingen van onze ouders om de verbinding met hen te behouden. Dit noemen we beschermingsmechanismen – automatische, aangeleerde reacties die ons destijds hielpen als reactie op een situatie die je emotioneel te veel werd, uit dat zich nu vaak in overweldiging.


"Getriggerd worden betekent dat een situatie een oude emotionele reactie oproept, vaak zonder dat je je daarvan bewust bent."


Je partner komt thuis en vergeet je te begroeten. Je voelt meteen een steek van verdriet en boosheid, alsof je er niet toe doet. Dit kan een trigger zijn die verband houdt met je kindertijd, waarin je je vaak genegeerd of niet belangrijk voelde door een ouder. Hoewel het gedrag van je partner waarschijnlijk onbedoeld was, roept het een oude pijn op die sterker voelt dan de situatie rechtvaardigt.


Hier zijn twee andere herkenbare voorbeelden van hoe toen je kind was je beschermingsmechanisme was maar nu je overlevingsmechanismen is, zich kunnen uiten in je volwassen leven:

1. Je emoties overspoelen je, alsof je ze niet langer kunt onderdrukken. Dit kan leiden tot een buitensporige reactie op relatief kleine situaties, zoals een meningsverschil of kritiek op je werk. Je reageert op een manier die je zelf ook niet begrijpt en achteraf misschien betreurt. Misschien merk je dat je boos wordt wanneer een collega kritiek geeft, niet omdat de kritiek onterecht is, maar omdat het je doet denken aan momenten uit je jeugd waarin je het gevoel had dat je nooit iets goed kon doen.

   

2. Je trekt je emotioneel terug. Wanneer je als kind leerde dat het veiliger was om je gevoelens en behoeften te onderdrukken, kun je als volwassene geneigd zijn om je af te sluiten voor anderen. Dit doe je om jezelf te beschermen tegen mogelijke afwijzing, maar het zorgt er vaak voor dat je juist eenzaamheid ervaart en niet de verbinding vindt die je nodig hebt.

In al deze voorbeelden is er sprake van een terugkerende cyclus. Je wordt getriggerd door iets in je omgeving – een opmerking van je partner, een situatie op je werk – en je reageert niet vanuit je volwassen zelf, maar vanuit de oude pijn van je innerlijk kind. Het voelt alsof je in cirkels ronddraait, zonder grip te krijgen op waarom je steeds op dezelfde manier reageert, terwijl je diep van binnen verlangt naar verandering.


Hoe je hiermee aan de slag gaat


Herken je jezelf in deze patronen? Dan is de eerste stap naar verandering bewustwording. Het belangrijkste om te beseffen is dat deze overlevingsmechanismen je vroeger hebben geholpen, maar nu niet meer dienen. Het is niet zo dat je iets fout doet – je reageert gewoon op de manier die je als kind hebt geleerd op automatische piloot. Maar nu je volwassen bent, heb je meer mogelijkheden om anders te reageren.

Hier zijn drie stappen om te beginnen met het loslaten van deze overlevingsmechanismen en ruimte te maken voor persoonlijke groei:

1. Bewustwording en inzicht  

De eerste stap is erkennen dat deze patronen bestaan. Observeer jezelf: wanneer word je getriggerd? Wat gebeurt er in die momenten met je emoties, je gedrag en je lichaam? Het gaat erom dat je begint te begrijpen dat je oude overlevingsmechanismen aan het werk zijn.


2. Bewust zijn van je triggers  

De volgende stap is leren herkennen wanneer je wordt getriggerd. Dit zijn vaak situaties die oude pijn of onvervulde behoeften aanraken. Bijvoorbeeld, wanneer je partner een kritische opmerking maakt, kan dat een trigger zijn die een gevoel van afwijzing oproept, zelfs al was dat niet de intentie. Door te herkennen dat je getriggerd wordt, kun je de automatische reactie doorbreken.


3. Kiezen voor persoonlijke groei  

Zodra je je bewust bent van je patronen, kun je actief kiezen hoe je wilt reageren. Dit is de sleutel tot persoonlijke groei: het vermogen om op een nieuwe manier te reageren, een manier die je dichter bij jezelf houdt in plaats van je terug te brengen naar je oude overlevingsstrategieën. Je kunt bijvoorbeeld kiezen om je grenzen te stellen, zelfs als dat spannend voelt, of om je emoties te uiten in plaats van ze te onderdrukken.



Hoe lichaamsgerichte therapie kan helpen


Deze stappen gaan over het herstellen van de verbinding tussen je hoofd, emoties en lichaam. Veel van onze overlevingsstrategieën zorgen ervoor dat we die verbinding verliezen; we gaan te veel in ons hoofd zitten of juist volledig in onze emoties opgaan zonder ze goed te begrijpen.

Bij lichaamsgerichte therapie leer je opnieuw contact te maken met wat je voelt in je lichaam. Een voorbeeld van een oefening is 'bodyscanning': hierbij breng je je aandacht naar verschillende lichaamsdelen en merk je op waar je spanning voelt. Dit helpt je om te begrijpen hoe je lichaam op stress reageert en kan je helpen om kalmte te creëren.



Relaties als spiegel voor groei


Een van de grootste uitdagingen, maar ook de mooiste kansen voor persoonlijke groei, vinden we in onze relaties. Relaties zijn als spiegels: ze reflecteren onze diepste wonden en oude patronen. Vaak trek je onbewust mensen aan die die oude patronen in stand houden, wat ervoor zorgt dat je steeds opnieuw getriggerd wordt.

Kun jij situaties aanwijzen waarin je voelt dat je niet reageert vanuit je volwassen zelf, maar vanuit oude pijn? Hoe ziet dat eruit in jouw relaties? Dit is geen toeval, maar een kans om te groeien.

Als je niet aan de slag gaat met je triggers, blijf je in dezelfde relaties of situaties terechtkomen. Je blijft dezelfde lessen herhalen totdat je de kans grijpt om echt te veranderen. Door bewust te kiezen hoe je wilt reageren in relaties, kun je jezelf bevrijden van oude patronen en diepere verbindingen creëren – met jezelf én met anderen.


Hoe ik je kan helpen


Als je je herkent in deze patronen en verlangt naar verandering, dan is het tijd om actie te ondernemen. Ik kan je helpen om de overlevingsmechanismen die je in je hebt ontwikkeld, te begrijpen en los te laten. Samen onderzoeken we hoe je nieuwe, gezonde manieren kunt ontwikkelen om met jezelf en je omgeving om te gaan. Door lichaamsgerichte therapie kunnen we de verbinding tussen je hoofd, emoties en lichaam herstellen, zodat je op een authentieke manier kunt reageren en dichter bij jezelf kunt blijven.


Als eerste stap kun je vandaag eens observeren wanneer je getriggerd wordt. Wat voel je in je lichaam? Hoe reageer je? Dit is een krachtige manier om meer bewustzijn te ontwikkelen. Wil je verder in dit proces? Neem dan contact met me op en laten we samen een pad naar verandering creëren.





7 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
#3 – Spel

#3 – Spel

Comments


bottom of page